Pierścienie Władzy (także Wielkie Pierścienie) – artefakty ze stworzonej przez J.R.R. Tolkiena mitologii Śródziemia.
Ñoldorowie zdali sobie sprawę, że Sauron pragnie je kontrolować i zrezygnowali z używania pierścieni. Sauron wypowiedział im wojnę i przejął większość Pierścieni Władzy z wyjątkiem trzech najpotężniejszych, z którymi Ñoldorom z Eregionu udało się uciec. Sauron następnie przekazał siedem Pierścieni królom krasnoludów, a dziewięć możnym ludziom. Krasnoludowie używali Pierścieni w celu gromadzenia bogactw, ale nigdy nie poddali się władzy Saurona. Cztery z ich pierścieni zostały zniszczone przez smoki, trzy pozostałe Sauron odzyskał (ostatni z nich został odebrany Thráinowi, ojcu Thorina Dębowej Tarczy przed wydarzeniami opisanymi w Hobbicie). Ludzie, którzy otrzymali dziewięć pierścieni, ulegli potędze Jedynego i stali się Nazgûlami, Upiorami Pierścienia.
Wierszyk o pierscieniach :
Trzy Pierścienie dla królów elfów pod otwartym niebem,
Siedem dla władców krasnali w ich kamiennych pałacach,
Dziewięć dla śmiertelników, ludzi śmierci podległych,
Jeden dla Władcy Ciemności na czarnym tronie
W Krainie Mordor, gdzie zaległy cienie,
Jeden, by wszystkimi rządzić, Jeden, by wszystkie odnaleźć,
Jeden, by wszystkie zgromadzić i w ciemności związać
W Krainie Mordor, gdzie zaległy cienie.
Trzy Pierscienie :
Trzy Pierścienie Ñoldorów z Eregionu zostały wykute osobiście przez Celebrimbora i Sauron nigdy nie miał do nich dostępu. Ich nazwy pochodzą z quenyi.
Narya
W quenyi nárë (z rdzeniem nár) znaczy ogień. Stąd zwany był Pierścieniem Ognia i Czerwonym Pierścieniem. Miał osadzone czerwone oczko z rubinu.
Według Niedokończonych opowieści pierwszym jego właścicielem był Celebrimbor, który oddał Naryę razem z Vilyą Gil-Galadowi, królowi Ñoldorów, który to zaś powierzył Czerwony Pierścień Círdanowi, władcy Mithlondu, zatrzymując Vilyę.
Círdan, gdy witał Gandalfa w Mithlondzie przekazał mu go, gdyż wiedział, że czarodziej jest jednym z Majarów z Amanu i może wykorzystać pierścień, by „rozpalić chłodniejące serca świata”. Círdan wyrzekł się pierścienia ognia, gdyż jak sam powiedział: „Dopóki ostatni okręt nie odpłynie z Mithlondu ja nie znużę się tym światem” – pierścień ten chronił bowiem od znużenia.
Gandalf odpłynął z pierścieniem w Ostatniej Wyprawie Powierników Pierścieni.
Nenya
W quenyi nén (z rdzeniem nen) znaczy woda, dlatego był to Pierścień Wody. Wykonany z mithrilu, z osadzonym diamentem.
Jego powiernicą była Galadriela z Lothlórien, która pod koniec Trzeciej Ery zabrała go na Zachód.
Vilya
W quenyi vilya znaczy powietrze. Był wykonany ze złota z oprawionym szafirem. Pierścień ten uważany był za najpotężniejszy spośród Trzech danych elfom. Początkowo jego powiernikiem był Gil-galad, ale przekazał go Elrondowi pod koniec Drugiej Ery.
Po upadku Saurona moc tego Pierścienia zanikła i został wzięty przez Elronda za morze na początku Czwartej Ery.
Jedyny Pierścień – artefakt występujący w stworzonej przez J.R.R. Tolkiena mitologii Śródziemia, najpotężniejszy z Pierścieni Władzy.
Dysponował najistotniejszą częścią duchowej mocy swojego twórcy, Saurona, dzięki czemu dawał swojemu posiadaczowi potęgę i kontrolę nad powiernikami innych Pierścieni Władzy. Miał też pewien rodzaj własnej inteligencji: chcąc wrócić do swego twórcy skupiał na sobie uwagę, potrafił wywierać wpływ na właściciela i zawładnąć istotami o woli słabszej, niż wola Saurona. Wyjątkami były osoby wyjątkowo mądre (Gandalf, Galadriela, Aragorn) lub proste (Samwise Gamgee, Tom Bombadil)[1].
Historia Pierscienia :
Sauron, chcąc zawładnąć Śródziemiem, zwiódł elfów i dał im wiedzę pozwalającą wykuć Pierścienie Władzy. Kiedy mistrz kowalstwa tamtych czasów, Celebrimbor, pracował nad wykuwaniem swoich pierścieni, Sauron udał się do Mordoru, aby w ogniu Orodruiny wykuć własny Pierścień Władzy. Jedynie pierścienie elfów nie uległy wpływowi Jedynego, gdyż Celebrimbor ukrył je przed Sauronem. Po pewnym czasie, gdy doszło do walki Saurona z Ostatnim Przymierzem elfów i ludzi, w bitwie na stokach Góry Przeznaczenia pod ciosami Saurona zginął Najwyższy Król Ñoldorów, Gil-galad oraz król Arnoru i Gondoru, Elendil . Jednak, syn Elendila, Isildur, pomścił swego ojca i zadał Sauronowi śmiertelny cios . Następnie, pękniętym ostrzem Narsila pozbawił Saurona palca wraz z Pierścieniem. Władca Ciemności został pokonany, lecz jego duch uleciał do Mrocznej Puszczy. Isildur zagarnął Pierścień dla siebie i dwa lata później, podczas powrotu do Arnoru, zginął w bitwie na polach Gladden z rąk orków, a Pierścień spoczął na dnie Anduiny.
Ponieważ Pierścień nie został zniszczony, Sauron mógł na nowo ukształtować swoją materialną postać. Zajęło mu to jednak wiele wieków.
Po latach Pierścień odnalazł hobbit z plemienia Stoorów, Déagol, lecz wkrótce został zabity przez swojego przyjaciela, Sméagola. Ten zagarnął Pierścień, a moc artefaktu nienaturalnie wydłużyła mu życie i zmieniła go tak, że został przezwany Gollumem.
Pod koniec Trzeciej Ery Pierścień dostał się w ręce Bilba Bagginsa, który przekazał go swojemu krewnemu, Frodowi. Frodo udał się do Mordoru wraz z Drużyną Pierścienia w celu zniszczenia go w ogniu Góry Przeznaczenia, co ostatecznie uwolniło Śródziemie od Saurona[1].
Historia pierscienia w datach :
- ok. 1500 – ok. 1590 Drugiej Ery – wykuwanie Pierścieni Władzy
- ok. 1600 Drugiej Ery – wykucie Jedynego Pierścienia
- 3441 Drugiej Ery – Isildur zabiera Sauronowi Pierścień
- 2 Trzeciej Ery – Isildur ginie na Polach Gladden, Jedyny Pierścień osiada na dnie Anduiny
- 2463 Trzeciej Ery – Déagol znajduje Pierścień, zostaje zamordowany przez Sméagola
- 2470 – 2941 Trzeciej Ery – Sméagol-Gollum ukrywa się wraz z Pierścieniem w Górach Mglistych
- 2941 Trzeciej Ery – wyprawa Bilba Bagginsa z Kompanią Thorina, podczas której znajduje Pierścień
- 2942-3018 Trzeciej Ery – Pierścień w Shire
- 25 grudnia 3018 Trzeciej Ery – z Rivendell rozpoczyna się wyprawa Drużyny Pierścienia, mającej na celu zniszczenie Pierścienia, niesionego przez Frodo Bagginsa. Trwa Wojna o Pierścień
- 25 marca 3019 Trzeciej Ery – Frodo i Samwise Gamgee docierają do Sammath Naur, gdzie atakuje ich Gollum. Odgryza Frodowi palec z Pierścieniem, lecz chwilę potem wpada, wraz z Pierścieniem, w ogień Góry Przeznaczenia
Inskrypcja na pierscieniu :
Po rozgrzaniu klejnotu ukazywały się wyryte na nim słowa w Czarnej Mowie, zapisane tengwarem:
- Ash nazg durbatulûk, ash nazg gimbatul,
ash nazg thrakatulûk agh burzum-ishi krimpatul.
Co znaczy:
- One Ring to rule the
- m all, One Ring to find them,
One Ring to bring - them all and in the darkness bind them.
- (wersja oryginalna)
- Jeden, by wszystkimi rządzić, jeden, by wszystkie odnaleźć,
Jeden, by wszys - tkie zgromadzić i w ciemności związać.
