DRUGA ERA
Druga Era – okres w stworzonej przez J.R.R. Tolkiena mitologii Śródziemia. W Listach Tolkien nazwał ją dość mroczną epoką[1].Zaczęła się wraz z ostatecznym pokonaniem Morgotha[2], a skończyła pierwszym pokonaniem Saurona[3]. Trwała 3441 lat słonecznych..
Fabuła osadzona w Drugiej Erze została opisana w Silmarillionie, wzmianki i opracowania pojawiają się także m.in. we Władcy Pierścieni (także w Dodatkach) oraz w Niedokończonych opowieściach.
Númenor[edytuj]
W 32 roku Drugiej Ery Edainowie (odtąd zwani Dúnedainami) założyli królestwo Númenoru na wyspie ofiarowanej im przez Valarów w zamian za walkę przeciwko Morgothowi[4]. Historia tego państwa-wyspy opowiada o jego drodze od pomyślnego, pokojowego rozwoju, przez zapanowanie nad częścią kontynentu Śródziemia, pokonanie armii Saurona (3261–3262 Drugiej Ery[5]) i osiągnięcie największej potęgi w ówczesnym świecie[6] do upadku pod falami morza (3319)[3], do którego doprowadziło złamanie Zakazu Valarów[7].
Śródziemie[edytuj]
Geografia kontynentu zmieniła się na skutek Wojny Gniewu. Zatopieniu uległa znaczna część Beleriandu – oprócz Lindonu, w którym Gil-galad i Círdan założyli królestwo w 1 roku Drugiej Ery[8]. Poza tym krasnoludowie ściągnęli do Morii (ok. 40 roku), Ñoldorowie zamieszkali w Eregionie (rok 750[9]), a dwóch władców Sindarów – Amdír i Oropher – zostało władcami elfów leśnych w Lothlórien i Wielkim Zielonym Lesie[10].
Sauron, który po Wojnie Gniewu został w Śródziemiu, by naprawić wojenne zniszczenia[11] i stworzyć tam drugi raj (obok Amanu)[12], ok. 1500 roku skłonił Gwaith-i-Mírdain do wykucia Pierścieni Władzy. Około 100 lat później wykuł Jedyny Pierścień[9], co poskutkowało wybuchem wojny, ujawnieniem się „teokracji zła” Saurona[13], zniszczeniem Eregionu i wybudowaniem Rivendell, opanowaniem Eriadoru przez Saurona (zastąpionego przez Númenorejczyków) i pojawieniem się Nazgûli[5].
W międzyczasie Númenor przeżywał okres rozwoju, doszedł do szczytu potęgi i został zatopiony, a wtedy ocalali Dúnedainowie przybyli do Śródziemia, gdzie założyli Arnor i Gondor (rok 3320). Po ponad stu latach zawiązano Ostatni Sojusz (rok 3430) i po dwunastu latach wojny (3429–3441) pokonano Saurona[3].